Of kunstschilder Patrik Rogiers was hier is een knipoog naar de grootmeester Jan Van Eyck en tevens een verwijzing naar zijn inbreng voor het komende Jardinproject dat einde augustus in het teken staat van Het Lam Gods, het meesterlijke altaarstuk dat sinds zijn onthulling in 1432 al eeuwenlang mensen in vervoering brengt. Als figuur- en portretschilder is Rogiers hier vooral begeesterd door de Bijbelse stamhouders van de mensheid, Adam en Eva, die de buitenste panelen van het bovenste register van het retabel bevolken. Sereen voor zich uitkijkend, geportretteerd in hun natuurlijke naaktheid, staan zij als Felix culpa symbool voor de mensheid die door het Lam verlost is van zonde en dood. Opmerkelijk hierbij is het detail van Adams voet die uit de omlijsting lijkt te stappen. Een tweede opvallend feit is de achtergrond van beide zijpanelen die niet het hemels blauw als kleur hebben. De aardse zondaars versus de hemelse figuren. De visuele exploratie van een gezicht of gestalte in een bepaalde houding of sfeer en de chromatische intensiteit van licht en donker die de innerlijke beweging, de introspectie of het in- eigen-ogen-staren in picturaal evenwicht en psychische beeldkracht weet te omvatten en te beklemtonen, vormen zijn artistieke uitgangspositie, niet enkel van deze persoonlijke interpretatie op het Van Eyckpaneel maar van zijn ganse oeuvre. Zijn portretten en zelfportretten zijn een archief van zijn gelaatstrekken, een identiteitsbewijs, een intiem dagboek zonder slot. Subjectief en expressief ontsluiten zij een daad van zelfontleding, een striptease-ontsluiering die vaak naar pijnlijke geheimen peilt. Met het seriële aspect van zijn oeuvre refereert deze kunstenaar op een eigen wijze aan thema’s als tijdloosheid, verstilling en het eeuwige existentiële vraagstuk van het mens-zijn.

 Lees meer over Patrik Rogiers.