Verdwalen bij schemering

Expositie van Monique Coppiets in kunstencentrum “De Wasserij” te Lokeren, nog te zien tot 30 april.

De plastische wereld van Monique Coppieters bevindt zich letterlijk in een tussenruimte, in een grensgebied tussen beeldvorming en beeldbetekenis, tussen herkenbaarheid en bevreemding. Met een dunne en subtiele schildering is de voorstelling trefzeker aangebracht. De voorstelling is amper aanwezig, ademt als het ware een vluchtig verhaal dat zich ergens binnenskamers afspeelt.  Vertrek of thuiskomen. Voorbij of komend.  Wie zal het zeggen? Het is niet zozeer het afgebeelde zelf dat in het schilderij om aandacht vraagt, maar wel het besef dat er, in en over het hele doek, iets plastisch aan de gang is. Schaduwvlekken, oplichtende stroken binnenvallend licht, monochrome verfzetting,  geometrische grondpatronen, openheid, geslotenheid, op- en neergaand lijnenspel, … seriële variaties die net als in een muzikale compositie de klankkleur, dynamische geladenheid en beeldritme bepalen. Zoveel, met bijna-niets: al schilderend onderzoekt deze kunstenares constant de verhouding tussen beeld, afbeelding en verbeelding, tastend naar de juiste samenklank.

Freddy Huylenbroeck