Zaterdag 11 en zondag 12 mei
telkens van 14 tot 18 uur

Tijdens het weekend na Hemelvaart fungeren het Kunstforum van De Koolputten te Waasmunster en het idCollectief Hamme als respectievelijk scharnierpunt voor een kunstparcours die de artistieke eigenheid langsheen de beide Durme-oevers in de kijker zet. Op maar liefst 13 locaties zetten musea, galeries, ateliers en particuliere collecties op zaterdag 11 en zondag 12 mei hun deuren open tussen 14 en 18 uur.

Vertrek je vanuit de site van de Koolputten in de schaduw van de Mirabrug, dan kan je in het Kunstforum terecht voor een tentoonstelling opgebouwd rond het minimalistische oeuvre van de benedictijnermonnik Maur-Etienne Van Doorslaer, pionier van de geometrisch abstracte kunst in Vlaanderen. De relatie tussen picturale eenvoud en meditatieve overdenking staat centraal en wordt tevens geïllustreerd met werk van tijd- en geestgenoten als Dan Van Severen, Bernard Sercu, Albert Rubens, Amédée Cortier en Marthe Wéry. Via het onthaal word je naar de B&B geleid waar drie kunstenaars onderdak hebben gekregen: Linde Fobe toont er haar bevreemdende kleurrijke papiercollages, een complex web van metaforen, tekens en symbolen; in de ontbijtruimte hangen de ascetische reliëfs en structuren van Rik Annerel die tot de sfeer van het informele behoren, terwijl de doorgang naar de kamers voorbehouden is voor beeldhouwer Jef Mouton, eveneens schatplichtig aan het constructivistisch gedachtegoed.

Van hieruit rijd je naar Elversele waar de Sint-Margrietkerk het forum is voor Luc Verbist en Jef Mouton. Eerstgenoemde gaat met zijn schilderwerk de dialoog aan met de religieuze sculpturen en schilderijen, terwijl Jef Mouton zijn kubusvormen laat spreken als kruiswegstaties.
De volgende halte is de Sint-Rochuskerk te Sombeke. De naam verwijst naar de pestheilige Rochus van Montpellier die zowel op de gevel als binnenin op iconografische wijze verbeeld staat: in pelgrimskleed met ontbloot bovenbeen, en met een hond aan zijn zijde. Zijn hagiografie vormt de inspiratie voor de dichters Els Van Thuyne, Etienne Colman en Patrick Lateur, terwijl Christina Guirlande het leed van de wereld verbindt met de moederlijke blik van Maria. Beeldhouwer Maurice De Clercq legt de nadruk op de handen van de aan het kruishout genagelde Christus, terwijl schilder Patrik Rogiers de gekruisigde neerzet als relikwie van het Heilig Kruis: een schreeuw vol bittere pijn die uitmondt in een boodschap van hoop.

Schuin tegenover de kerk wandel je verder naar het Natuurhuis, waar een dialoog zich ontspint tussen het werk van Edmond Verstraeten (1870-1956) en de eigentijdse visie op de Durmevallei van Hilde Goossens en Herbert Rumes, kleinzoon van deze zonneschilder van Sombeke. Met zijn impressionistisch getint werk volgt hij het spoor van zijn grootvader. De woonst zelf herbergt een prachtige verzameling werken van Verstraeten, met zorg en kennis samengesteld door Eric Rumes die na jaren volhardend zoekwerk een unieke catalogue raisonné heeft samengesteld. De verhalen hierbij vormen dan ook een bijzondere aanvulling bij het werk hier te zien.

Voorbij de oprit naar de firma Labelle stappen we de wegel hoog naar het Oude Molenhuis. Hier op deze plek besliste Soldaat Johan zich definitief te vestigen, dixit Filip De Pillecyn in zijn gelijknamige roman. In de woonst zelf hebben we het portret als uitgangspunt genomen: enkele portretten van de auteur, geschilderd door o.a. Luc Verbist en Victor Suy staan in dialoog met portretten van vrienden van de kunstenaar Luc Hofman, bewoner van dit pand, waar weideland en heide in vreemde nabuurschap liggen, zoals te lezen op het tekstfragment uit de aanvang van het boek.

De woonst in de Dommelstraat 124 vormt de thuishaven voor een verzameling Waasmunsterse kunstenaars van vroeger en nu. Bovendien geeft de vrouw des huizes tekst en uitleg bij haar textiele kunst en installaties.

Vertrek je vanuit het idCenter voor woord, beeld & geschiedenis aan de Hoogstraat 43 te Hamme, dan krijg je volgend programma aangeboden. In het idKunstsalon zelf is een presentatie opgebouwd rond een dialoog met de Hamse Meester Albert Van Hecke (1909-1993), die zich als geen ander het predicaat: schilder van het atmosferisch grijs mocht toe-eigenen. Het grijs waaruit de Schelde werd geschapen, zoals de dichter Bert Peleman het poëtisch verwoordde. Rudy Mettepenningen, Christine Roggeman, Nadine De Clippeleir en Luc Maes vertalen het Scheldeland vandaag naar hun eigen artistieke normen: van een nostalgisch zwart-witkijk op een damasten land tot een spetterende kleurenvibratie van verfsporen waarin herinneringen aan het landschap gevangen zitten. In het Archeologisch Museum Van Bogaert-Wauters, ondergebracht in hetzelfde gebouw, gaat Ben Kockelkoren de confrontatie aan met de in Schelde en Durme opgegraven objecten uit
de periode van de donkere middeleeuwen. Even mysterieus ogen de schilderijen van Wilfried Holvoet, de keramische schalen van André Van Kerckhove en de glasobjecten van de Duitse Eva Scheller.

In B&B La Corderie zijn twee beeldhouwers te gast: Ben Cloots toont een drietal bronzen sculpturen in de inkomhal; de met kettingzaag, beitels en gutsen bewerkte houten beelden van Luc Schelstraete palmen het terras aan het Koetshuis in. Beweging en vluchtigheid versus stabiliteit en evenwicht zijn het onderwerp van hun respectievelijke scheppingsdrang.

Via de Ringstraat rijden we nu verder naar de Slangstraat waar Het Kunstkot is gevestigd. Hier krijgen we een combinatie van woord en beeld. Poëzie van Staf de Wilde en Pierre Mahy versus het beeldend oeuvre van vijf kunstenaressen van het idCollectief: Christine Morren, Leen Huysmans, Lut D’Hondt, Pétra Vanwichelen en Viviane Moortgat. Deze selectie is gebaseerd op hun ietwat bevreemdende, vaak surreële beeldtaal. Op zaterdagnamiddag vormt hun deelname tevens het uitgangspunt van een tafelgesprek over kunst en feminisme.

De volgende halte is de Meesterwoning van Heemkring Osschaert in de Hospitaalstraat. Herman Claus biedt een kijk op de evolutie van zijn houtskooltekeningen. De poëzie is vertegenwoordigd door Hilde De Paepe, terwijl de vitrinekasten voorbehouden zijn voor enkele schetsboeken, grafiekbladen en kunstcahiers.

Van hieruit leidt de tocht via het Tweebruggenplein naar de Noordstraat. Op het nummer 11 bel je aan en de gastvrouw zal je door de woonst leiden. Wat opvalt in de eigen verzameling is de passionele link die het gastgezin met de kunstenaar en/of met de artefacten heeft. Hierop inspelend heeft het idCollectief enkele werken toegevoegd die het verhaal een andere dimensie geven.

Afsluiten doe je in het atelier van Katrien Everaert in de Broekstraat. Zowel de werkruimte als de tuin en de woonruimte zijn getransformeerd tot een beeldend chambre d’amis. Naast het eigen werk van Katrien heeft zij enkele collega’s van de kunstenaarsvereniging uitgenodigd om een dialoog met haar werk op te zetten: de beeldhouwers Luc De Man en Luc Schelstraete, textielkunstenares Pétra Vanwichelen, de schilders Hilde Goossens en Luc Verbist. Voeg daarbij dan de eigen verzameling die Bart en Katrien tijdens de voorbije jaren hebben verworven en je krijgt een aparte kijk – a private view die ook de doelstelling van dit artistiek concept is.

De start van Kunst onderweg hebben wij ook een aparte kijk gegeven. Geen klassieke vernissage met openingstoespraken, maar een concert op een unieke locatie. Vrijdagavond 10 mei zorgt het a-capellakoor Attic Voices in de stemmige Sint-Rochuskerk voor een muzikale prelude tot het kunstparcours. Onder de noemer Passage of time vertolkt deze achtkoppige formatie een ingetogen en zalvend programma die de vergankelijkheid van het leven exploreert. Hun rijke stemkleuren verkennen een gevarieerde liederenkeuze die opent met enkele polyfone werken, dan verbuigt naar de romantiek, om ons finaal in vervoering te brengen met
moderne composities. Muziek van Gesualdo en Dowland, over Schumann en Parry tot Elgar en Standford bewijzen dat muziek helend kan werken, subtiel beweeglijk de grens tussen luisteren en beleven kan bespelen, spiritueel een verbinding maakt met iets wat ons overstijgt.

Zaterdagnamiddag 11 mei is de woonkamer van ’t Kunstkot het decor voor zowel een tafelgesprek als een boekvoorstelling. Om 15 uur zitten de exposanten van ’t Kunstkot samen met gastspreker Wendy Serraris aan tafel voor een gesprek over kunst en feminisme. Een uurtje later stelt recensent Patrick Auwelaert de dichtbundel Verdwaalkaart van Staf de Wilde voor. Vermits de dichter in zijn boek de klok terugzet naar zoveel jaren vroeger, sluiten deze gedichten perfect aan bij het thema van de vluchtigheid van het leven, à la recherche du temps perdu.

Zaterdag 11 en zondag 12 mei, telkens van 14 tot 18 uur.
Gelieve aan te bellen bij sommige locaties.

Een programmaoverzicht is ter beschikking, zowel in het idCenter te Hamme als in De Koolputten te Waasmunster.
De organisatie van dit event wenst je een aangename tocht ergens (met de fiets of te voet) onderweg langsheen de boorden van de Durme.