Row row row
your boat.
Life is but a
dream.

Deze woorden uit de autobiografische videoclip van Beyoncé schrijft Linde Fobe neer in een fotoboek dat een selectie van een aantal werken uit de voorbije jaren weergeeft, lukraak door de kunstenares zelf bijeengebracht. Een consequent opgebouwd oeuvre, steeds gezien vanuit andere articulaties, andere gezichtspunten, maar voortdurend met dezelfde vraagstelling: de fundamentele werking van kleur en beeldvlak. Haar analytisch onderzoek rond de eigenheid van haar medium bundelt zij als studie, als plastische prelude in schetsboeken en studiemappen, die op zichzelf een kleurrijk feest voor het oog vormen. Kleurvegen als vuurwerkspetters verheffen deze tinten tot symfonieën. Doch de schijnbaar vluchtige penseelstreken mogen niet gezien worden als een gereduceerd tekenschrift of een écriture automatique. Methodologisch gehoorzaamt de verfzetting aan de kritische ingesteldheid die Linde Fobe voor zichzelf aan de basis legt: de ontwikkeling van een persoonlijk handschrift. Row your boat. Roei met de riemen die je hebt. Het leven is maar een droom. Gretig oog en gewillig oor. Zo ontvouwt zich de spiegel-beeld-dialoog, een pschychologische en existentiële bevraging die ieder wel eens met zichzelf voert. In de scherven van de gebroken spiegel van de kunst is nog steeds zichtbaar wat het individu kan bereiken, oordeelt de Nederlandse kunstcriticus Jan Thorn-Prikker.

Deze schetsbladen beklemtonen dat Linde Fobe bewust kiest voor subtiel uitgekiende kleurencombinaties die uiteraard in de beeldtextuur tevens hun representatieve connotaties veruitwendigen. Aan de hand van het gekozen kleurenpalet wordt de kijker reeds een eind op weg gezet om visueel in de juiste atmosfeer te komen. De materialiteit van de kleur, haar beweging, haar gelaagdheid – hermetisch afgesloten of transparant ademend – bepalen mee de gedragscode die zij op voorhand tracht in te schatten. In de oneindigheid van de verscheidene schakeringen vertelt de verfopbreng iets over de huidstructuur, dichtbij of veraf, perspectivische wetmatigheden, de vluchtigheid of standvastigheid, de mentale aantrekkingskracht. Onder het oppervlak schuilt haar picturaal mysterie dat het verlangen van de kijker om hiervan deelgenoot te zijn, moet stimuleren en van meetaf aan moet projecteren in zijn kijkgedrag. Subtiel laat zij de schijn, in alle betekenissen van het woord, haar ding doen. Naast de vibrerende intonatie van verwante kleurstelling, zelfs van vermeende eenkleurigheid, kenmerkt dit werk zich ook door de aparte beeldiconografie met onderliggende symboolwaarde. Doorheen het labyrintische kleurweefsel, in de wisselwerking tussen rust en onrust, doemen vormen, tekens, metaforen en beeldelementen op waarachter een betekenis, een verhaal, een symbool, een verwijzing schuilgaat. De eeuwenoude geschiedenis van de mens valt hier samen in een permanent schijngevecht met de eigengereide persoonsgekleurde levenslijn van de kunstenares qua motief. Toenadering zoeken tot dit complexe web vraagt van de beschouwer enig associatievermogen, allertheid en intuïtie. Als een alchemist schuift zij betekenislagen naast, in en door elkaar tot een all-over-compositie van referenties, assimileert zij een plastische encyclopedie van ervaringen, herinneringen en gevoelens, in de weet dat de anekdotie van het motief slechts als uitgangspunt gebruikt wordt om een picturale geabstraheerde eenheid te bereiken. 

Freddy Huylenbroek │Hamme, 2021-01-04