20 november - 18 december
Esthetische, culturele en religieuze standpunten ten aanzien van het varken of het zwijn liggen veelal ver uit elkaar. Er is verering. Er is verafschuwing en verdoemenis. Reeds in de Bijbelse verhalen en op de oudste rotswanden is het zwijn alomtegenwoordig. Geschapen in dienst van de mens, gered in Noachs ark, opgevoerd op het podium van apocalyptische taferelen, geslacht als zoenoffer, geboekt als symbool voor het edelste en het laagste, geprezen als gezel en vriend, gespot als evenbeeld, gebruikt als koopwaar,… Of anders uitgedrukt: het varken als gezant van hemel en hel. De kunstenaar heeft het allemaal vertolkt. Is aan varkens de schoonheid van rozen dan goed besteed?, blijft een open vraag. Het beeld van het varken blijkt niet eenduidig te zijn. In de christelijke iconografie is het varken of het zwijn een verwijzing naar de zonde. Maar de vooruitziende blik van een appeltje voor de dorst is eeuwenlang ook verbonden met een te slachten (spaar)varken. Het tamme varken wordt als lui en dom beschouwd, terwijl het wilde zwijn synoniem staat voor kracht en vruchtbaarheid. Parels voor de zwijnen werpen en de parabel van de varkenshoeder als de verloren zoon die boete doet in berouw en gebed, levend tussen de varkens. Juist dit dilemma wordt in deze serie monumentale olieverfschilderijen van Lieve Janssen met de roze viervoeter als inspiratiebron ter discussie gezet.
Vernissage zaterdag 20 november 2016 om 16 uur met een toelichting door Freddy Huylenbroeck, curator id+Art en een poëtische kijk door Luc De Cleir, dichter
Finissage zondag 18 december 2016 om 15 uur. Het Meulenbroekkoor brengt een kerstliederenrecitel. X-masdrink en kerstboodschap.
De galerij is uitzonderlijk gesloten op 27 november.